Uruguay is niet ver van Buenos Aires. Een boottocht van een uurtje brengt me naar Colónia del Sacramento met zijn unesco herkende bario histórico.

De Portugezen zijn hier in 1680 aangeland en hebben nadien met wisselend succes dit stukje grond, dat de controle over de Rio Negro garandeert, met de Spanjaarden bevochten.

Het stadje heeft last van het toerisme-syndroom: meer rondwandelende bezoekers dan inwoners. 164 hotels hebben ze in nauwelijks een paar straten. Een oude man vertelt me dat er nada! nada! werk was 25 jaar geleden. Unesco heeft dit dus soepel opgelost. Hij klaagt in één ruk door over het lawaai. Welja, de over het hoofd groeiende toeristenindustrie. Zegening en vloek terzelvertijd.

S’nachts, als alle dagjesvolk weer naar huis is, het stadje teruggevallen is op zijn lokale drukte, ziet men pas de charme van deze eeuwenoude hier en daar nog overeind staande gebouwen.

En de ligging! Een landtong lichtjes uitstekend in de baai. Daar waren die vroege zeevarende kolonisten altijd erg goed in, het uitkiezen van de eerste controleposten. In de jachthaven tel ik wel 30 van kleine tot grote yachten. Blijkbaar wordt het uitzicht nog altijd gesmaakt.

Wat me opvalt in Uruguay is de “witheid” van de bevolking. Uruguay een land van Europese immigranten met minder lokale mengeling. De vroege geschiedenis van dit altijd al schaars bevolkte land is triestig. Begin 19°eeuw werd bij de “Massacre of Salsipuedes” beslist de hele Charrúa bevolking uit te moorden. Het overschotje werd verkocht als slaven
Helemaal anders dan Buenos Aires waar men vele kleurschakeringen van wit tot bruin ziet. Hier zijn de mensen die ik spreek Europeanen tweede, derde generatie.

Wat nog erger is, het is hier ook europees duur. Het hotel is meer dan het dubbele dan in het door inflatie geplaagde Argentina en dat was het goedkoopste dat ik kon vinden.  Het brood idem dito. Ik val terug op tortillas in een standje op de straathoek in plaats van het argentijns met linnen gedekt restauranttafeltje. De heimwee is direct en groot en maak ik komaf met deze zijsprong om resoluut rechtsomkeer te maken naar mijn originele bestemming. Geen diepgaand onderzoek van Uruguay, maar laten we gewoon ons hart volgen.